158
دم صبح
بی گناه پای چوبه دار
آسمان تاب نداشت
به گریه افتاد...
+ نوشته شده در پنجشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۰ ساعت 14:21 توسط نائله یـوسفی
|
مچاله نوشت
تو من را یاد خودم می انداختی حالا من خودم را یاد تو می اندزد
کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.کامنت های تبلیغاتی حذف خواهند شد.نوشته‌های پیشین
- آذر ۱۳۹۹
- مرداد ۱۳۹۸
- شهریور ۱۳۹۶
- مرداد ۱۳۹۵
- بهمن ۱۳۹۲
- دی ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مهر ۱۳۹۲
- شهریور ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- آبان ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- مرداد ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- خرداد ۱۳۹۱
- اردیبهشت ۱۳۹۱
- فروردین ۱۳۹۱
- اسفند ۱۳۹۰
- بهمن ۱۳۹۰
- دی ۱۳۹۰
- آذر ۱۳۹۰
- آبان ۱۳۹۰
- مهر ۱۳۹۰
- شهریور ۱۳۹۰
- مرداد ۱۳۹۰
- تیر ۱۳۹۰
- خرداد ۱۳۹۰
- آرشيو
آرشیو موضوعی
برچسب‌ها
- کتاب (2)
- زن (1)
- طنز (1)
- بی گناه (1)
- ادبیات (1)
- زندانی (1)
- دیالوگ (1)
- آغوش (1)
- اسیر (1)
- کاریکلماتور (1)
- قرار (1)
- انتشارات (1)
- زنــــانـــگی (1)
- حس عریان (1)
- نسیم ِ نفس (1)
- مظلومیت آسمان (1)
- کتاب پاشویه (1)
- رمان_بیسه (1)
- نائله_یوسفی (1)
- رمان (1)